Titel:
De stijgbeugel.
Veertig verzen van nieuwe dichters
Bijeengebracht door:
Max Dendermonde, Reinold Kuipers
en Garmt Stuiveling
Uitgeverij:
N.V. De Arbeiderspers, Amsterdam
Jaar van verschijning: MCMLIII [1953]
Omvang: 59 p.
ISBN: -
Bijzonderheden:

Google over dit boek

Toen de redacteuren van de VARA-rubriek 'Met en zonder omslag' het plan opkwam om een prijsvraag uit te schrijven voor de nog onbekende, 'naam'-loze dich-ters in Nederland, had geen van ons een duidelijk denk-beeld van wat er ons te wachten stond. Onmiddelijk na de bekendmaking begon de poëtische bron te vloeien, en al gauw konden wij, met de Internationale, zingen: 'En de stroom rijst al meer en meer.' Zó omvangrijk werd de hoeveelheid inzendingen, dat de juryleden niet in staat waren het critische werk op de bedoelde tijd gereed te krijgen. Toen de termijn gesloten werd, lagen er niet minder dan 703 groepen gedichten; en aangezien de meeste groepen vier of vijf gedichten bevatten, stonden wij voor de niet geringe taak, ongeveer 3000 verzen te lezen.

    (...) Toen wij de eerste maal vergaderden, bleek, dat wij het onmiddelijk eens waren over 12 gedichten. (...)

    En zo zijn dan de eerste tot en met de vierde prijs toegekend aan: Christine Meyling te Amsterdam, Ellen Warmond te Rotterdam, L. Strackee te Amsterdam en Gia Kes te Bolnes (...)

    Het lijkt ons een verheugend verschijnsel dat er zó velen zijn, die blijkbaar de behoefte gevoelen hun ont-roeringen en indrukken op te schrijven. Het eerste geluk van de poëzie, en in vele gevallen het grootste, onder-vindt de dichter zélf. Het zoeken naar de gewenste vorm en het vinden er van, betekent voor elk een stuk geestelijke arbeid, dat belangrijk is, ook al komt het resultaat een ander mens nooit onder de ogen.

    (...) Het is opmerkelijk, hoeveel schrijvers maar één geslaagd vers hebben ingestuurd, met daarnaast drie of vier mislukte. Op deze regel, die duidelijk wijst op een gebrek aan zelfkennis en zelfcritiek, vonden wij maar weinige uitzonderingen. De belangrijkste daarvan is de winnares van de eerste prijs, Christine Meyling, wier vijftal sonnetten overal een dichterlijk niveau bezit, zoals de meeste andere uitverkorenen slechts een enkele maal hebben bereikt.