Voorwoord [fragmenten]

Dit boek zou niet hebben bestaan zonder mineermotten en bacteriën. Jongens, bedankt! Deze combinatie heeft momenteel een verwoestende uitwerking op de populaire paardenkastanjes in West-Europa en is de aanleiding geweest voor mij om in actie te komen.

Vorig jaar liep ik langs de zuidkant van de gordel van smaragd (zo noemen we in Utrecht de aaneenschakeling van groene stukken van het Wilhelminapark en omgeving) terug naar huis. Het was een prachtige zomerdag, het zonnetje scheen, en... alle kastanjes waren bruin, als ware het herfst. Natuurlijk had ik al wel eens gelezen over de [de] mineermot en de bloedingziekte, maar het zien van zoveel bomenleed maakte vele malen meer indruk en was een inbreuk op deze mooie dag en mijn gemoed. Toen kort daarop mijn oog viel op een bericht in de krant dat een volledige laan statige kastanjes gekapt zou worden vanwege de bloedingziekte, wist ik: er moet iets gebeuren om deze boom, zo kenmerkend voor de bebouwde kom in West Europa, te helpen.

(...) Totdat de kastanjes weer groeien en bloeien, heb ik een beroep gedaan op de dichters om dit soort herinneringen levend te houden voor de generaties na ons.

Ik mailde een uitgever van bloemlezingen. Ja, het idee was sympathiek, als ik aannemelijk wist te maken dat genoeg dichters mee zouden doen. Dat is gelukt, het bewijs ligt voor u. Via achtereenvolgens de hulp van Rottend Staal, het comité van aanbeveling, e-mail en internet was dat snel, razendsnel gebeurd. Er kwamen zoveel reacties dat een bundel die oorspronkelijk begroot was op 96 pagina's, uitgroeide tot een boek van 160 pagina's. Een bijkomend voordeel van zoveel enthousiasme was dat er voor mij als samensteller geen reden was om de bibliotheek in te duiken voor vele uren bloemlezen.

Dit brengt mij bij een aantal bijzondere eigenschappen van dit boek. Het is feitelijk geen bloemlezing geworden maar een boomschrijving: het bevat voor het merendeel nieuw werk, speciaal geschreven voor de paardenkastanje. Alle dichters in dit boek waren ten tijde van de deadline levend. Alle dichters hebben hun auteursbijdrage afgestaan aan de paardenkastanje. Het is, op één gedicht na, puur tot stand gekomen middels moderne communicatiemiddelen¹. (...)