TEN GELEIDE

Het is gebleken, dat bij sommige beoordelaars en lezers van deze bloemlezing behoefte bestaat aan een verantwoording van de opzet der samenstelling. Eenvoudigheidshalve volgt hier te de toelichting, die de veertiende druk begeleidde.

'Toen de uitgevers van Dichters van dezen Tijd mij voorstelden de veertiende druk van hun bekende bloemlezing te verzorgen, legden zij er de nadruk op, dat de inhoud van deze nieuwe druk geheel door de oorspronkelijke titel zou moeten worden gedekt. Daar de omvang van het boekje niet noemenswaard mocht uitdijen, lag het voor de hand de bloemlezing te laten beginnen bij de dichter, met wie, zowel door zijn poëzie als door zijn theoretische beschouwingen, een nieuwe phase is begonnen van de Beweging van Tachtig: Albert Verwey. Op deze wijze werd het zwaartepunt van de periode die de dichters van deze tijd omvat verlegd, terwijl tevens de jongste poëzie een behoorlijke plaats kon worden verzekerd. Het is begrijpelijk, dat de dertiende druk, die Greshoff met zoveel beleid en goede smaak heeft samengesteld, niet tot grondslag van de veertiende kon dienen, nu het uitgangspunt van de bundel uiteraard de compositie er van moest wijzigen.

Waar het mogelijk bleek, heb ik Greshoffs keuze niettemin geëerbiedigd. Dichters van dezen Tijd is een bloemlezing met enkele tradities. Eén daarvan - Gezelle of Perk aan de ingang - moest worden opgeofferd. een andere daarentegen - geen systematische groeperingen - werd ook door mij nagezet nageleefd. Altijd heeft op de voorgrond gestaan, dat deze bloemlezing in de eerste plaats een beeld moest pogen te geven van de Nederlandse poëzie; pas daarna kwam de Vlaamse aan de beurt; terwijl de, eveneens traditionele, omvang van het boekje het nooit heeft gedoogd de Zuidafrikaanse dichtkunst er in te vertegenwoordigen. Zoals mijn voorgangers te werk zijn gegaan, heb ook ik gehandeld.'

Deze achttiende druk werd wederom geheel herzien. Zeer ingrijpende wijzigingen moesten, alweer mede vanwege de vastgestelde omvang, worden vermeden. Langzamerhand gaat zich een geleding in drie afdelingen aftekenen: de oudste dichters, die met een beperkt aantal gedichten vertegenwoordigd zijn, de middengeneratie, waarop door een meestal ruimere keuze zoveel mogelijk licht moet vallen en de jongste dichters, die in een met elke nieuwe druk veranderende selectie onder de aandacht van een grote lezerskring worden gebracht.


Amsterdam, Juni 1951                         D.A.M.B.